Tot ziens

Het gevoel dat het winter is en het allemaal er toch niet toe doet, overheerst. Dat je weet dat de wereld niet vergaat (en gerust zonder jou verder draait) als je een les op school mist. Dat de klas uiteindelijk ook maar een groep mensen is die per toeval samen zijn geplaatst. Je bent niets van elkaar, als overeenkomst de weg naar een diploma waarvoor je moet doen wat jij zelf wilt. Eigenheid creëren. Na dit ben je nooit meer die groep. Dan ben je weer alleen. Dus wat heeft die beïnvloeding dan voor nut gehad.